Northern Thailand & Instant Camera

ทริปนี้เป็นทริปแรกที่ใช้กล้อง Instant Cameraในการบันทึกภาพ (ซึ่งชื่อเต็มๆของกล้องคือ FUJIFILM instax mini90 Neo Classic จะยาวไปไหน!!) เพราะเพิ่งซื้อมาก่อนหน้านั้นไม่นาน ก็เลยเห่อนิดหน่อย^^ ซึ่งกล้องแบบนี้มีเสน่ห์คือ ถ่ายปุ๊บเราจะได้ภาพที่ถ่ายออกมาจากกล้องทันทีเลย และเป็นเพียงภาพใบเดียวในโลก เพราะไม่มีการบันทึกไว้เหมือนกล้องดิจิตอล หรือโทรศัพท์มือถือ มันทำให้รู้สึกว่าภาพถ่ายที่ได้มานั้นมีความพิเศษ และให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากภาพถ่ายที่เป็นดิจิตอลในปัจจุบัน…

หน้าตาของกล้อง Fuji instax mini90 NEO CLASSIC Instant Camera 

เขลางค์นคร

การเดินทางของทริปนี้เริ่มต้นที่ วัดพระธาตุลำปางหลวง จังหวัดลำปาง เรียกได้ว่าเป็นแลนด์มาร์คของจังหวัดลำปางเลยก็ว่าได้ ตอนไปถึงวัดก็จะสายๆหน่อย แดดกำลังแรง แต่โชคดีที่ตอนนั้นเป็นหน้าหนาว เลยไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่

พระธาตุลำปางหลวง เป็นพระธาตุประจำปีเกิดของ คนเกิดปีฉลู เพราะเริ่มสร้างในปีฉลูและเสร็จในปีฉลูเช่นกัน วัดพระธาตุลำปางหลวงเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองของชาวเขลางค์นครมาตั้งแต่โบราณ และที่สำคัญวัดนี้ยังเป็นวัดไม้ที่สมบูรณ์ที่สุดในประเทศไทยอีกด้วย

บริเวณหน้าวัด มี รถม้าลำปาง ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น เพราะเป็นยานพาหนะที่ใช้เดินทางของชาวลำปางในอดีต ปัจจุบันมีไว้ให้บริการนักท่องเที่ยวในการเที่ยวชมเมือง สำหรับใครที่อยากสัมผัสวิถีชีวิต วัฒนธรรม และสถาปัตยกรรมของท้องถิ่น สามารถนั่งรถม้าเพื่อเที่ยวชมบรรยากาศรอบเมืองได้

หริภุญชัย

จากลำปางมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่ ก็ต้องผ่านจังหวัดที่เล็กที่สุดในภาคเหนือ ถึงแม้จะเป็นจังหวัดเล็กๆ แต่ก็มีประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ ยาวนาน เพราะจังหวัดนี้เคยเป็นที่ตั้งของนครหริภุญชัย ในสมัยพระนางจามเทวี ปัจจุบันก็คือจังหวัดลำพูนนั่นเอง

แลนด์มาร์คที่สำคัญของนครหริภุญชัย จะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร ซึ่งเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดวรมหาวิหาร ตั้งอยู่ใจกลางเมืองลำพูน สร้างในรัชสมัยของพญาอาทิตยราช กษัตริย์แห่งราชวงศ์จามเทวีวงศ์

มีความเชื่อว่า พระธาตุหริภุญชัย เป็นพระธาตุประจำปีระกา หากผู้ที่เกิดปีนี้ได้มากราบไหว้ขอพรก็จะเป็นการเสริมสิริมงคลให้กับชีวิต

เวียงพิงค์

จากที่แวะข้างทางมาตลอดทริป ในที่สุดก็ถึงจังหวัดเชียงใหม่ นพบุรีศรีนครพิงค์ หรือเวียงพิงค์ ที่ทุกคนรู้จักกันอยู่แล้ว ที่จริงทริปนี้ไม่ได้เข้าแต่วัด ความจริงก็มีแวะร้านขนมจีนน้ำเงี้ยวบ้าง ร้านข้าวซอยบ้าง ถึงเชียงใหม่ก็บ่ายแก่ๆ จึงมุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านแม่กำปอง ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ อยู่บนเนินเขาท่ามกลางธรรมชาติ มีต้นไม้ ลำธาร และน้ำตกอยู่ในตัวหมู่บ้าน บรรยากาศดีมากกกกกกกกกก อากาศเย็นๆ ฟินสุดๆ สองข้างทางมีโฮมสเตย์ และบ้านไม้น่ารักๆ บางบ้านมีลำธารและน้ำตกให้นั่งแช่เท้าสัมผัสความฟินด้วย แค่นี้ยังไม่พอ เดินไปเรื่อยๆ จะมีร้านขายของกิน ย่างขายแบบร้อนๆเลย มีทั้งไส้อั่ว ข้าวโพดปิ้ง และอีกหลายเมนูให้เลือก และสำหรับใครที่อยากนั่งจิบกาแฟท่ามกลางขุนเขา ชมวิวสวยๆ อากาศดีๆ แถมโต๊ะข้างๆยังหน้าตาดีอีก ห้ามพลาดร้านกาแฟที่แม่กำปองเด็ดขาด

ลงจากดอยแม่กำปองก็รู้สึกหิว และมื้อดึกก็ไม่พลาดที่จะลองร้านเด็ดในเชียงใหม่ ซึ่งก็คือร้าน ไก่ทอดเที่ยงคืน ไก่ทอดและน้ำพริกที่นี่อร่อยมากกกกก!! แต่น่าเสียดายที่ไม่มีภาพประกอบเพราะต้องรีบกิน

เช้าวันต่อมาหลังจากทานอาหารเช้าที่ร้านกูดมอนิ่งเชียงใหม่เสร็จแล้ว ก็มาเดินเล่นต่อที่ประตูท่าแพ นักท่องเที่ยวมาถ่ายรูป และให้อาหารนกพิราบกันเยอะมาก (จากที่เห็นในภาพ ยกกล้องมาถ่ายตอนนกพิราบกำลังบินเข้าเฟรมทันพอดีเลย)

วัดพระธาตุดอยสุเทพ เป็นปูชนียสถานสำคัญคู่เมืองเชียงใหม่มาตั้งแต่โบราณ หนึ่งในสถานที่สำคัญที่ทุกคนต้องมาให้ได้เมื่อมาถึงเชียงใหม่ และเป็นหนึ่งในเจดีย์ประจำปีเกิดของคนเกิดปีมะแม

ปิดท้ายเรื่องเล่าผ่านฟิล์ม Instant ลงที่ม่อนแจ่ม หรือดอยม่อนแจ่ม ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตอีกที่หนึ่งของเชียงใหม่ ตั้งอยู่บนหมู่บ้านม้งหนองหอย มีทิวทัศน์ภูเขาที่สวยงาม อากาศบริสุทธิ์ บนดอยมีแปลงดอกไม้เมืองหนาวหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นป๊อปปี้ ซากุระญี่ปุ่น และดอกอื่นๆที่ไม่รู้จักชื่ออีกมากมาย ^^ มีร้านค้าจำหน่ายเสื้อผ้าชาวม้ง ของฝาก และผลไม้เมืองหนาวที่ชาวเขาปลูกเอง รวมทั้งมีร้านอาหารไว้คอยให้บริการ หรือจะนั่งดื่มกาแฟ ทานอาหารชมวิวในกระท่อมไม้ไผ่เพื่อซึมซับบรรยากาศบนดอย ได้ทั้งความอร่อยและความฟินไปพร้อมๆกันหลังจากเดินถ่ายรูปดอกไม้บนดอยเสร็จแล้ว ก่อนกลับก็ไปยืนชิมสตรอว์เบอร์รี่ และเคพกูสเบอร์รี่ สดๆที่ชาวม้งเก็บมาขายให้กับนักท่องเที่ยว (สดและอร่อยมากกกกกกกกก โดยเฉพาะสตรอว์เบอร์รี่ อย่าลืมซื้อกลับเยอะๆ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน) และระหว่างทางที่กลับลงจากดอยก็แวะไปร่วมงานปีใหม่ม้ง ซึ่งเป็นกิจกรรมที่จัดขึ้นภายในหมู่บ้านม้งระหว่างทางลงม่อนแจ่ม มีการแข่งขันเล่นลูกข่าง ลูกช่วง การประกวดร้องเพลง ชาวบ้านดูสนุกสนาน มีความสุขมาก และให้การต้อนรับนักท่องเที่ยวอย่างอบอุ่นมากเช่นกัน

…ภายใต้ภาพถ่ายแต่ละใบ จะมีเรื่องราวซ่อนอยู่เสมอ

บางทีเราอาจจะลืมมันได้ หากไม่มีภาพคอยเตือนว่าครั้งหนึ่งเรื่องราวเหล่านั้นได้เคยเกิดขึ้น…